|
نجوا |
paskocheh
|
Monday, April 12, 2004
آنکه تبسم ارزانی می دارد دشتهای وسيعتری برای خويش در قلب ديگران می يابد
و آنکه تند خويی عرضه می دارد تنها جای خويش را از سوی ديگران تنگ تر می يابد آنکه می خندد و با ديگران شادی اش را قسمت می کند به شب رويا خواهد ديد و آنکه با همه گريان است و در خلوت خويش می خندد جز کابوس نصيب خويش چيزی نمی گرداند آنکه می گويد به دل از خود خرسند خواهد گشت و آنکه کلمات را تنها وسيله ی فريفتن ديگری قرار می دهد ندانسته برای خويش پشته ای درد جمع خواهد کرد آنکه می خواهد و پس از بدست نياوردن نيز عطش خواستنش خاموش نخواهد گشت ، قلبی وسيعتر برای خويش می سازد و آنکه تنها دل می شکند ، هر بار تکه ای از قلبش را با سنگی سخت تعويض خواهد کرد .
Comments:
Post a Comment
|